วันเวลาไม่ได้มีผลอะไร ความคิดของเราให้ค่าแต่ละวันไม่เหมือนกันเอง อย่างเราตื่นมาแล้ว จำวันผิด เราตื่นมาวันจันทร์ นึกว่าวันนี้วันศุกร์แล้ว สบายใจ พอนึกได้อีกทีว่าวันนี้วันจันทร์ คราวนี้ตาเหลือกเลย ตะลีตะลานตาเหลือก อยู่ที่ใจเราไม่เท่ากัน ใจเราให้ค่าไม่เท่ากัน วันแต่ละวันมันก็เหมือนๆ กัน ใจเราต่างหากที่แตกต่าง เวลาเราหัดภาวนาใหม่ๆ เราก็ดู แต่ละวันใจเราไม่เหมือนกัน พอเราภาวนามากขึ้นๆ เราจะพบว่า วันเดียวกัน เช้า สาย บ่าย เย็น ค่ำ ดึก ก็ไม่เหมือนกัน เคยรู้สึกไหม ใครรู้สึกได้ วันเดียวกัน ความรู้สึกเราเปลี่ยนเป็นระยะๆ ช่วงเช้า ความรู้สึกอย่างหนึ่ง สายๆ ความรู้สึกอย่างหนึ่ง กลางวัน บ่าย เย็น ค่ำ ดึก ความรู้สึกเปลี่ยนไปเรื่อยๆ บางทีเราก็โทษบรรยากาศ โทษโน่น โทษนี่ ที่จริงความคิดเราทั้งนั้น ให้ค่าที่แตกต่างกันออกมา ทีนี้ เราหัดภาวนาแค่นี้ยังไม่พอ หยาบเกินไป ดูเป็นวันๆ นี่ หยาบมาก ดูแต่ละวันเป็นช่วงเวลา ก็ยังหยาบอยู่ ถ้าดูละเอียด คือดูเป็นขณะๆ ไป เราจะเห็น ว่าใจเราไม่ได้เปลี่ยนเฉพาะเช้า สาย บ่าย เย็น ค่ำ ดึกหรอก ใจเราเปลี่ยนทุกๆ ขณะ ขณะที่มองเห็น ใจเราก็เปลี่ยน ขณะที่หูได้ยินเสียง ใจเราก็เปลี่ยน ขณะที่จมูกได้กลิ่น ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส ใจคิดนึก ความรู้สึกก็เปลี่ยน ฉะนั้น มีผัสสะ มีการกระทบอารมณ์ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจเกิดขึ้น จิตใจทำงานไป ความรู้สึกมันก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เวลาที่เราปฏิบัติภาวนา ถ้าเราจะดูจิตดูใจตัวเอง เราก็ดูความเปลี่ยนแปลงของจิตใจ ที่ตามหลังการกระทบอารมณ์มา -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 610325A ซีดีแผ่นที่ ๗๕ ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง (mp3) พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ และฆราวาสผู้ช่วยสอนได้ที่เว็บไซต์ทางการ www.dhamma.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น