ที่มา Dhammadotcom
หลวงพ่อพูดแต่ว่า อารมณ์อะไรก็ได้ๆ
แต่ทำไมทำไม่ได้สักที
เพราะใจไม่ถูก
ต้องวางใจให้ถูก
คำว่าวางใจ ไม่ได้เอาใจไปวางไว้ตรงไหน
บางคนบอกว่าเอาใจวางไว้ที่ท้อง ที่ท้องน้อย
เอาไว้ที่สะดือ เอาไว้ที่หน้าอก เอาไว้ที่ปลายจมูก
บอกเอาใจวางตรงนั้นตรงนี้
อันนั้นคือการเพ่ง ไม่มีอะไร
วางก็ได้ สำหรับบางคนที่ฟุ้งซ่านมาก
คล้ายๆ สัตว์ร้าย จิตเราเหมือนสัตว์ร้าย
ดิ้นมาก มีเชือกมัดอยู่หลายเส้น
มีสติกำกับเป็นจุดๆ ตลอดแนวที่หายใจ เพราะมันซนมาก
แต่คำว่าเอาจิตไปวาง ไม่ได้วางในจุดใดจุดหนึ่ง
วางจิตให้ถูก หมายถึงว่า รู้จักวางใจในการปฏิบัติ
คือใจจะต้องไม่โลภ
ใจจะต้องไม่โกรธ
ใจต้องไม่หลง
เป็นใจที่รู้เนื้อรู้ตัวสบายๆ
ใจที่มีความสุข มีความสงบสบาย
พอใจมีความสุข
อย่างเราหายใจไปด้วยใจที่มีความสุข
จะกระทบลมกี่ฐาน ๖ ฐาน ๗ ฐาน
หรือไม่มีสักฐานก็ไม่เป็นไร
รู้ร่างกายที่หายใจทั้งตัว อย่างนี้ก็ฐานเดียว
คือรู้กายทั้งกาย อย่างนี้ก็ใช้ได้
จุดสำคัญ คือ
ใจที่ไปรู้การหายใจนั้นต้องถูก
คือ ใจนั้นมีความสุข
ไม่มีโลภ คืออยากจะสงบ
ไม่มีโกรธ คือหงุดหงิดว่าไม่สงบสักที
ไม่มีหลง คือลืมการหายใจ หนีไปหลงอยู่ในโลกของความคิด
-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 610331A ซีดีแผ่นที่ ๗๕
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง (mp3) พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ และฆราวาสผู้ช่วยสอนได้ที่เว็บไซต์ทางการ www.dhamma.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น