"ปัญหาใหญ่ของนักปฏิบัติ คือไม่รู้ทิศทาง ไม่รู้เป้าหมายของการปฏิบัติ ว่าเราปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน เป็นเรื่องที่เป็นความจริง อย่างพระมาบวช ถ้าเป็นมหานิกาย เขาก็จะบอกชัดเลยว่า จะมาทำพระนิพพานให้แจ้ง คือทำที่สุดแห่งทุกข์ ทีนี้ จะทำพระนิพพานให้แจ้งได้ ต้องลด ละ กิเลสให้ได้ ต้องเจริญกุศลให้ถึงพร้อม จนกระทั่งจิตใจเราผ่องแผ้ว สะอาดหมดจด เพราะฉะนั้น มันมีงานที่เราต้องทำหลายอย่าง ศีลก็ต้องรักษา เราสำรวจตัวเอง ถ้าเราภาวนามานาน ทำไมเราไม่ได้มรรคผลสักที หรือเราสู้กิเลสไม่ได้สักที ต้องมาดูตัวเองว่า ศีลเราดีพอไหม หรือยังมีข้อบกพร่องอยู่ ถ้ายังบกพร่องอยู่ ก็พยายามพัฒนาให้มันดีขึ้น ศีลอยู่ที่เจตนาที่จะงดเว้นการทำบาปอกุศล ๕ ข้อเท่านั้น ไม่ต้องมากหรอก ๕ ข้อเท่านั้น ที่ต้องรักษา เป็นพระถือศีล ๒๒๗ ก็ละเลยศีล ๕ ไม่ได้ ถ้าศีล ๕ ขาดล่ะก็ ภาวนาไม่ขึ้นเลย เพราะมันเป็นศีลสำคัญ ศีลในองค์มรรคจริงๆ ก็แค่ศีล ๕ เท่านั้นเอง สัมมาวาจา ก็ศีลข้อ ๔ สัมมากัมมันตะ ศีลข้อ ๑ ข้อ ๒ ข้อ ๓ ส่วนข้อ ๕ ไม่กินเหล้าเมายา มันส่งเสริมสัมมาสติ ส่งเสริมความมีสติ ฉะนั้น ศีล ๕ ข้อนั้น สำคัญ ถัดจากนั้นก็คือ ต้องฝึกสมาธิที่ถูกต้อง ซึ่งตัวนี้ยากที่สุดเลย เท่าที่หลวงพ่อสังเกตมานาน คนที่ภาวนาได้นี่ สมาธิเขาถูก พอสมาธิถูกต้องแล้ว การเจริญปัญญา ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว แต่ถ้าสมาธิไม่ถูกต้อง แล้วไปเจริญวิปัสสนา ทำวิปัสสนาอะไรแทบตาย มันก็ไม่เป็นวิปัสสนาจริง” หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แสดงธรรม ณ หมู่บ้านสัจธรรม จ.เชียงใหม่ วันที่ ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ไฟล์ 610226 ซีดีแผ่นที่ ๗๕ พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม บ้านโค้งดารา อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง (mp3) พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ และฆราวาสผู้ช่วยสอนได้ที่เว็บไซต์ทางการ www.dhamma.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น